این روزها فریاد وا اسلاما عجیب پیچیده و هر کس از گوشه ای به اسم درد دین چماقی به دست گرفته و به دیگران می تازد. از جمله چماق های فرهنگی که مدتی است ابزار دست دایره مذاهب شده برچسب «فرقه» است که از موسوی و طرفداران موج سبز تا استاد ایلیا و جمعیت فرهنگی ال یاسین همه را آلوده سیاه نمایی های تبلیغاتی کرده است.
اوایل، تعریف این برچسب صرفا بر محوریت تشکیلاتی بودن گروه مورد حمله می چرخید و خب از آنجا که هیچ عقل سلیمی چنین تعریفی را برای فرقه نمی پذیرد جدیدا تعریفی نو ارائه شده است مبنی بر آنکه فرقه ها یا عرفان های نوظهور مجموعه هایی هستند که در مقابل خدامحوری، انسان محوری (اومانیسم) را ترویج می دهند و البته سند این ادعا نیز صرفا مذهبی نبودن ایلیا عنوان می شود.
البته وارونه نمایی در دنیای پروپاگاندا نیز حد و اندازه ای دارد و دایره مذاهب در این میدان عجیب گوی سبقت را از بزرگترین دروغگویان تاریخ هم ربوده است. ایلیا را که بنیانگذار الهیسم نوین است، مروج اومانیسم خواندن مانند آن است که راه را چاه بنامی، آب را آتش بدانی و ابراهیم را پدر بت پرستی معرفی کنی و مسیحا را شیطان بخوانی چرا که الاهيسم بر كليات و اصول اساسي كلام خدا تأكيد دارد. بر خداگرايي، تسليم الهي، توجه به خداوند و عشق الهي در حالی که اومانیسم بر اصالت انسان اصرار می ورزد....
من هم مذهبی نیستم
پیش از قضاوت شتابزده درباره این ادعا کمی تامل کنیم.
چندی پیش در امتداد سلسله برنامه های تخریبی علیه استاد ایلیا در یک برنامه تلویزیونی تصاویری از ایشان در میان گروه های انحرافی و به ظاهر شیطان پرست پخش شد. در آن تصویر ایشان در حال تاکید بر این موضوع بودند که "من مذهبی نیستم". جدا از ترفندهای کثیف جنگ روانی که در این برنامه به ظاهر کارشناسانه (آن هم با حضور یک استاد دانشگاه و یک روحانی) به کار گرفته شده تا استاد ایلیا منحرف و شیطان پرست معرفی شود این عبارت " من مذهبی نیستم" به عنوان سند و اعترافی بر مجرم بودن ایشان دستمایه تخریب قرار گرفته است. البته جای تعجب نیست که به خاطر نبود مدارک و شواهد برای محکومیت و تخریب وجهه ایشان، دایره مذاهب بعد از دو سال برخوردهای سنگین و پرحجم باز به مونتاژ و تاکتیکهای تحریف و القا روی آورده باشد اما آیا واقعا طرح ادعای مذهبی نبودن، گناه، جرم یا حتی نشان دهنده دیدگاهی انحرافی است؟
امروز با هر اختلاف نظری عده ای خاص که قدرت در دست دارند دیگران را متهم می کنند که مذهبی نیستند، معتقد به اصول نیستند، از صراط مستقیم منحرف شده اند و خلاصه انواعی دیگر از انگها که با اتهامات بدعتگزاری و فرقه گرایی به اوج می رسد و برخوردهای سختر تر بعدی را زمینه سازی می کند. اما کمی تامل کنیم که مذهبی بودن یعنی چه و مذهبی نبودن به چه معناست؟ ...
متن کامل مقالات را در وبلاگ http://www.monitoringe-eba.blogfa.com مطالعه کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر